Style stworzone dla projektantów

Kiedy Håkon Wium Lie zaprezentował światu CSS w 1996 roku, cel był jasny: oddzielenie treści od prezentacji. Sieć odchodziła od bałaganu znaczników <font> i zagnieżdżonych tabel w stronę czystszej, łatwiejszej w utrzymaniu struktury. To było rewolucyjne — ale stanowiło jedynie początek znacznie dłuższej drogi.

Prawie 30 lat później projektowanie interfejsów przeszło ogromną metamorfozę. Stylowanie przestało być wyłącznie domeną programistów — stało się wspólną przestrzenią współpracy projektantów i inżynierów. I w tym kontekście nadszedł czas, by porozmawiać o czymś, co nazywam Stylami zorientowanymi na projektanta.

Od CSS do systemów projektowania

Wszystko zaczęło się prosto. Kolor, margines, czcionka. Później pojawiły się preprocesory takie jak Sass i LESS, potem konwencje nazewnictwa jak BEM, a następnie CSS-in-JS. Każde z tych rozwiązań próbowało odpowiedzieć na to samo podstawowe pytanie: jak pisać style, które skalują się, pozostają spójne i są zrozumiałe dla zespołów?

W tym samym czasie ewoluowała również strona projektowa. Narzędzia takie jak Figma zbliżyły projektantów do kodu. Pojawiły się koncepcje takie jak tokeny projektowe, projektowanie atomowe czy biblioteki komponentów. Stylowanie przestało być jedynie dekoracją — stało się sposobem wyrażania intencji: oddania głosu marki, rytmu produktu i emocjonalnego tonu całego doświadczenia.

Sass (SCSS) Przykład: Komponent przycisk

// Variables
$primary-color: #4f46e5;
$secondary-color: #64748b;
$font-stack: 'Helvetica Neue', sans-serif;
$border-radius: 0.5rem;
$padding-y: 0.75rem;
$padding-x: 1.5rem;
$transition-speed: 0.2s;

// Mixin for button reset
@mixin button-reset {
  border: none;
  outline: none;
  cursor: pointer;
  display: inline-flex;
  align-items: center;
  justify-content: center;
  font-family: $font-stack;
  font-weight: 600;
  text-decoration: none;
  transition: all $transition-speed ease;
}

// Base button style
.button {
  @include button-reset;
  padding: $padding-y $padding-x;
  border-radius: $border-radius;
  font-size: 1rem;

  &--primary {
    background-color: $primary-color;
    color: white;

    &:hover {
      background-color: darken($primary-color, 10%);
    }
  }

  &--secondary {
    background-color: $secondary-color;
    color: white;

    &:hover {
      background-color: darken($secondary-color, 10%);
    }
  }

  &--outline {
    background-color: transparent;
    border: 2px solid $primary-color;
    color: $primary-color;

    &:hover {
      background-color: $primary-color;
      color: white;
    }
  }

  &--disabled {
    opacity: 0.6;
    pointer-events: none;
  }
}

Zmiana: od kodu do komunikacji

Stylowanie zorientowane na projektanta nie polega na pisaniu większej ilości CSS — chodzi o pisanie właściwego CSS. Chodzi o używanie języka, który jest zrozumiały zarówno dla projektantów, jak i programistów. Zamiast .blue-btn-large, mówimy o PrimaryButton. Zamiast twardo zakodowanych wartości, używamy tokenów jak --color-primary czy --space-md.

Ta zmiana to coś więcej niż tylko semantyka — to zmiana kulturowa. Chodzi o traktowanie designu nie jako jednorazowego przekazania pracy, ale jako ciągłego dialogu. Gdy style powstają na bazie wspólnego zrozumienia, obie strony mogą działać szybciej, popełniać mniej błędów i skupić się na tym, co naprawdę się liczy: użytkowniku.

Nowoczesne narzędzia, stare cele

Dziś widzimy rosnącą popularność frameworków takich jak Tailwind CSS — nie dlatego, że są efektowne, ale dlatego, że wprowadzają strukturę i intencjonalność. Pozwalają zespołom tworzyć szybciej, bez rezygnacji ze spójności. W połączeniu z systemami projektowania i żywą dokumentacją, style stają się częścią DNA produktu — a nie tylko jego garderobą.

Nie zapominajmy też o roli sztucznej inteligencji. Wraz z rozwojem narzędzi generatywnego projektowania, sposób pisania i organizowania stylów może znów się zmienić. Ale nawet wtedy cel pozostanie ten sam: klarowność, spójność i współpraca.

Zakończenie: design to nowa składnia

W świecie przełączników trybu ciemnego, animowanych interakcji i perfekcyjnej responsywności, style to już nie tylko decyzje wizualne — to decyzje produktowe. A najlepsze systemy stylowania to dziś te, które równie mocno szanują design, co kod.

Style zorientowane na projektanta to nie tylko technika — to sposób myślenia. Taki, w którym każda linijka CSS odzwierciedla rozmowę, a nie tylko polecenie.

I właśnie tam, moim zdaniem, znajduje się przyszłość frontendu.